Çocukta emme refleksi doğumla başlar. Yemek ve içmek eylemi, hayatın bu ilk dönemlerinde emme eylemiyle gerçekleştirilir.Eylemlerin bu birlikteliği sonucu ağız hayatta haz kaynağı olarak kalır. İlk çocukluk sonrası emmeyi, çocuklukta sakız çiğneme, gençlikte sigara içme, öpüşme ve hafif ısırma takip eder. Parmakların yeme ve içme faaliyetinde kullanılması ile de çocuklukta başlayan ve ileriki dönemlerde devam eden parmak emme alışkanlığı söz konusu olur.
Emme hazı ile keşfedilen parmak emme alışkanlığının daha çok anne sütü ile beslenen çocuklarda başgösterdiği araştırmacılar tarafından kanıtlanmıştır. Başparmağın emilmesi ilk çocukluk aylarında, bazen diş çıkarma döneminde ve az olarakta akranları taklit ile gelişiyor.
Parmak emme genelde 1 yaş sonrası kesilebilmektedir. En yoğun olduğu dönemin 18-21 aylık çocukluk devrinde olduğu , nadir olarakta 5-6 yaşına kadar devam ettiği gözlemlenmiştir.
Parmak emmenin beraberinde hastalık(Bozuk damak ve diş deformasyonları, hava yutma ve bağırsak iltihabı vs.) etkileri getirdiği düşüncesi kanıtlanmış değildir ama pis parmak emme ile mikrop alma arasında doğrudan bir ilşki vardır.

Parmak emme davranışı nasıl düzeltilebilir?

·     Hiçbir söylentiye ihtimal vermeksizin parmak emmenin zararlı bir alışkanlık olmadığını söyleyebiliriz. Anne babanın bu konuyu özellikle fazla önemsememesi gerekir. Konuyu haddinden fazla önemseyerek alışkanlığı olan çocuğa ceza vermek mantıklı değildir. Bu cezalar çocukta parmak emme davranışını , anne ve babayı rahatsız etmek için özellikle yapmak gibi bir amacı doğurabilir.

·     Beslenme zamanlarında çocuğa özel ilgi göstermek gerekir. Bu saatlerde bağırıp çağırma, çocuğu hırpalama gibi yaklaşımlardan kaçınmalıdır.

·     Çocuk 1 yaş sonrası da parmak emmeye devam ediyorsa bunun altında ciddi nedenler olabileceği düşünülebilir. Çocuğun, yorgun, rahatsız, mutsuz, sıkıntılı ve üzüntülü olduğu tahmin edilebilir. Asıl sorun neyse onu ortadan kaldırmaya çalışmak gerekir. Bu sonuçlara yol açan nedenler ortadan kalkmadan bu eylemin yok olabileceğini düşünmek pek olası değildir.

·     Çocuğun yanında stresli kavgalardan uzak durmak yeğlenmelidir.

·     Çocuğa bu alışkanlığı terkettiği vakit ödüllendirileceği vaadi çocuğu olumlu güdüleyebilir.

·     Geçici bir süre özellikle gündüzleri eldiven takmak etkii olabilir. Zararı olmayan türden acı mayi sürülmesi de denenebilir.

·     Alışkanlığı terketmesi inancı kazandırmak için çocukla konuşmak olumlu etki yapabilir.