Çok sık görülen bir alışkanlıktır (Çocukların % 33'ünde, ergenliğe giren gençlerin % 40-45 'inde görülebilmektedir). Genellikle 4 yaşında başlayan ve buluğ çağında özellikle artan bu davranışın çocuklukta "taklit" ile ergenlikte ise "onaylanmamaktan" dolayı arttığı düşüncesi hakimdir. Heyecanlanan çocuklarda bu hareket daha sık görülebilmektedir.

Düzeltmek için ne yapmak gerekir?

• Çocukları azarlama, cezalandırma, hareketi yasaklamaya çalışma gibi demoralize hareketlerden kaçınmak gerekir. Aksi halde hareket ivme kazanabilir.
• Psikolojik çevrenin hoşnutsuzluğu çocukta gerilimi artırmaktadır Bu da tırnak yemekle sonuçlanabilmektedir. Çocuk bu olumsuz durumu yansıtmak için tırnak yemeye çalışmaktadır.
• Tırnakları uzatmasını tavsiye etmek ve teşvik etmek ile (uzun ve keskin tırnakların ağızda yaralanmalara sebeb olması dolayısıyla )davranışın unutulmasına yardımcı olunabilmektedir. Hatta tırnaklar üzerinde zeytinyağı sürmenin bu etkiyi artıracağı öğütlenmektedir.
• Parmaklara eldiven giydirmek (Uzun kollu özel pijamalar giydirmek)ve hareketin olduğu zamanlar bunun uygunsuzluğunun anlatımı daha mantıklı görülmektedir.
• Parmağa ya da tırnağa zararsız bir mayi sürülebilir.
• Heyecanlı anlarında sakız çiğnetme de yararlıdır.
• Özellikle genç kızlara manikür ve pedikür dersleri vererek tırnaklarına özen gösterme alışkanlığı kazandırılabilir.
• Son olarak bu davranışın çok kötü bir alışkanlık olmadığı ve isterlerse bunu kolaylıkla bırakabilecekleri yönünde öğütler verilmelidir.